De geschiedenis van de boekdrukkunst

De geschiedenis van de boekdrukkunst. Hoe werden vroeger de boeken gedrukt? En hoe staat dat in verhouding tot hoe wij vandaag boeken voor u bedrukken?

Kennisdeling op papier

Nog voordat boeken gedrukt werden probeerden mensen al om kennis te vereeuwigen op papier. Kennis kon zo bewaard en overgedragen worden. Echter, met maar een enkele drager van deze kennis kwam men al snel voor een probleem te staan.

Het schrijven van een boek was een intensief en langdurig werk, en om kennis over te dragen moesten er veel boeken worden geschreven.

De evolutie in de boekdrukkunst

In eerste instantie waren het de Chinezen die in de achtste eeuw hun eigen boeken ‘drukten’. Dit gebeurde door met de hand het boek over te schrijven. Met de vele afbeeldingen die boeken van die tijd bevatten, kunt u zich voorstellen dat het drukken van boeken een tijdrovende klus was.

Deze manier vond in de dertiende eeuw zijn weg naar Europa. Het eerste voorbeeld van het drukken van een boek deed zich voor in de vijftiende eeuw, in het Duitse Mainz. De Duitser Johannes Gutenberg, die van beroep edelsmid was, bedacht dat hij zijn eigen boeken kon drukken door letters te smeden en deze met een wijnpers op papier te drukken.

Verspreiding boekdrukkunst door Europa

Na enkele pogingen werden de gesmede letters ook herbruikbaar. Omdat de methode van Johannes niet bijzonder complex bleek te zijn, verspreidde de kunst zich razendsnel door Europa. Aan het eind van de vijftiende eeuw bestonden er al meer dan 100 boekdrukkers in Europese steden.

Het drukken van boeken wordt tot op de dag van vandaag gezien als een van de belangrijkste uitvindingen bij het bewaren en overdragen van kennis. De drukpers zorgt, tot op de dag van vandaag, ervoor dat wij onze kennis kunnen delen.